Merhaba...
Yetişmeye çalıştığım onca şey arasında blog alt sıralarda yer alıyor maalesef (ya da haliyle mi demeli?).
Son zamanlarda en çok uyku problemi çekiyoruz. 10. Ayının içinde bizim kız. İki diş daha çıkartıyor. Artık oyun istiyor. Ayağa kalkmayı öğrendi; gözünü açar açmaz ayağa kalkmak istiyor :). Yavaş yavaş benim evden gittiğimi de fark ediyor herhalde ki akşamları uyumak istemiyor.
Gündüz uykuları olması gerketiği gibi en çok iki buçuk- üç saat ama akşam yatmıyoruz yatmıyoruz yatmıyoruz.
Dr. Sabiha Paktuna Keskin'in bir kitabında şu ifade geçiyordu: "Bebek/Çocuk istenmeyen davranışı yalnızca annenin varlığında tekrarlıyorsa anneden bir şey talep ediyordur."
Diş çıkarma durumu olsa da olmasa da, Bilge'yi uyutmakta zorluk çekiyorum ama babaannesi çok daha kolay uyutuyor. Bu da yukardaki cümlenin doğru olduğunu gösteriyor bana. Epeyce çaba sarf edip onunla vakit geçiriyorum. Başka işlerimi erteliyorum sırf onunla oynamak için ama sanırım yeterli gelmiyor. Yine de bu yolda devam! Yorulmak yok! (Kızımın bana kattığı şeylerden biri de sabır. Sabrım taşacağı zaman bir gülüşü yetiyor bana :))
Gelir gelmez, uyanıksa sesleniyorum, kapı ağzında da karşılaşsak hemen göz hizasına inip sarılıyorum kızıma. Açsa bir güzel emiyor. Ondan sonra yalnız bizim ikimize ait yerde, yalnız benim yaptığım oyunları oynuyoruz. Oyun deyince öyle maddi şeyler değil.
Civildeyerek el ayak hareketleri yapıyoruz.
Annemin ben küçükken birlikte yaptığımız gibi ayağımda dizimde Hoppidik hoppidik yaptırıyorum.
Aynadan kaçmaca, kendimizi bulmaca oynuyoruz.
Anne saçı yolmaca oynuyor(uz) :)
Hayvan sesleri çıkarıyorum, çok gülüyor.
Uykuya eskiden kendi karyolasında yatarken artık ayakta sallıyoruz ancak yatıyor. Bebeklerin uykuya geçiş nesneleri olduğunu pek çok anne bilir. Bunlardan bazısını bilmeyenler için yazayım;
Bize gelince, anneyi ya da biberonu emmeden uyumaz. Çok nadirdir bunu esgeçtiği. Biz battaniyeyi yüze çekerek uyuyoruz ve tabi ki de emzikle. Epey yardımcımız var yani. Şimdilik uyusun da vakti geldiğinde kuzum hazır hissettiğinde hepsinden kurtuluruz inşaallah.
Sizin de bu konuda deneyimlerinizi öğrenmek isterim. Paylaşırsanız sevinirim.
İyi uykular, iyi uyuyan tatlı bebişler dilerim.
Yetişmeye çalıştığım onca şey arasında blog alt sıralarda yer alıyor maalesef (ya da haliyle mi demeli?).
Son zamanlarda en çok uyku problemi çekiyoruz. 10. Ayının içinde bizim kız. İki diş daha çıkartıyor. Artık oyun istiyor. Ayağa kalkmayı öğrendi; gözünü açar açmaz ayağa kalkmak istiyor :). Yavaş yavaş benim evden gittiğimi de fark ediyor herhalde ki akşamları uyumak istemiyor.
Gündüz uykuları olması gerketiği gibi en çok iki buçuk- üç saat ama akşam yatmıyoruz yatmıyoruz yatmıyoruz.
Dr. Sabiha Paktuna Keskin'in bir kitabında şu ifade geçiyordu: "Bebek/Çocuk istenmeyen davranışı yalnızca annenin varlığında tekrarlıyorsa anneden bir şey talep ediyordur."
Diş çıkarma durumu olsa da olmasa da, Bilge'yi uyutmakta zorluk çekiyorum ama babaannesi çok daha kolay uyutuyor. Bu da yukardaki cümlenin doğru olduğunu gösteriyor bana. Epeyce çaba sarf edip onunla vakit geçiriyorum. Başka işlerimi erteliyorum sırf onunla oynamak için ama sanırım yeterli gelmiyor. Yine de bu yolda devam! Yorulmak yok! (Kızımın bana kattığı şeylerden biri de sabır. Sabrım taşacağı zaman bir gülüşü yetiyor bana :))
Gelir gelmez, uyanıksa sesleniyorum, kapı ağzında da karşılaşsak hemen göz hizasına inip sarılıyorum kızıma. Açsa bir güzel emiyor. Ondan sonra yalnız bizim ikimize ait yerde, yalnız benim yaptığım oyunları oynuyoruz. Oyun deyince öyle maddi şeyler değil.
Civildeyerek el ayak hareketleri yapıyoruz.
Annemin ben küçükken birlikte yaptığımız gibi ayağımda dizimde Hoppidik hoppidik yaptırıyorum.
Aynadan kaçmaca, kendimizi bulmaca oynuyoruz.
Anne saçı yolmaca oynuyor(uz) :)
Hayvan sesleri çıkarıyorum, çok gülüyor.
Uykuya eskiden kendi karyolasında yatarken artık ayakta sallıyoruz ancak yatıyor. Bebeklerin uykuya geçiş nesneleri olduğunu pek çok anne bilir. Bunlardan bazısını bilmeyenler için yazayım;
- Anneye dokunma
- Annenin saçıyla oynama
- Emzik
- Yumuşak Oyuncak
- Battaniye
- Sallanmak
Bize gelince, anneyi ya da biberonu emmeden uyumaz. Çok nadirdir bunu esgeçtiği. Biz battaniyeyi yüze çekerek uyuyoruz ve tabi ki de emzikle. Epey yardımcımız var yani. Şimdilik uyusun da vakti geldiğinde kuzum hazır hissettiğinde hepsinden kurtuluruz inşaallah.
Sizin de bu konuda deneyimlerinizi öğrenmek isterim. Paylaşırsanız sevinirim.
İyi uykular, iyi uyuyan tatlı bebişler dilerim.
Yorumlar
Yorum Gönder